niedziela, 24 sierpnia 2008

z serii przygody Pancza Robotniczka




Murgrabia
Zdrada! A ja sobie dyndam:)
Zbrodnia! A ja sobie dyndam;)
Kradzież! A ja sobie dyndam:P
Afera! A ja sobie dyndam:@
Nic mi nie zrobicie.
Gówno możecie!
A ja sobie dyndam:P
Na szubienicy, stryczku, sznurze.
Zapłaciłem, za moje życie szczurze.



Wleźć
("księciunio mi dał")

Dla czego, tak bardzo kochamy.
Wpatrywać się w ludzi, których nie znamy.
Dla czego, fascynuje nas ktoś nam obcy.
Jest tak samo nam bliski, jak bezdomne psy.
Dla czego, mimo wszystko pragniemy ich spotkać.
Choć i tak, nie było by o czym. Pogadać.

Po co, tak ciągnie nas do ludzi sławy.
Mamy na głowie inne problemy i sprawy.
Po co, oglądać filmy i seriale.
One stoją w miejscu, my idziemy dalej.
Po co, czytać kto, z kim był i dla czego.
Uważaj, by ktoś nie rozliczył Ciebie samego.

Cóż jest takiego, w tym całym bogactwie.
Nie jeden z nich skończył, na dnie.
Są tacy jak my, ale trochę inni.
Jacy byśmy, być powinni?
Na ekranach świecą przykładem.
Są jak, mąż i żona za jednym razem.

Mają w sobie coś, czego my nie znamy.
Odwagę, której się boimy, choć ją także mamy.
Cóż jest odwagą. –
Wychować piątkę dzieci. –
Czy u chirurga, się oszpecić.
Pragniemy sławy, a mamy tuż obok. Wszystko.
Dla naszych dzieci, ważne jest, by być blisko.

Brak komentarzy: